ÖRGÜTLERDE GÜÇ VE POLİTİKA: PFEFFER’IN TİPOLOJİSİ ÜZERİNE BİR İNCELEME

Yazarlar

  • Sakine SİNCER Hacettepe Üniversitesi

Anahtar Kelimeler:

Pfeffer, Güç, Politika, Örgütsel Güç, Örgütsel Politika

Özet

Örgütlerin amaçlarını gerçekleştirmesi için, örgüt üyelerinin karar alması gereken pek çok durum ortaya çıkmaktadır. Örgütteki güç ilişkileri ve bu ilişkilerin eyleme dönüşmesinden doğan politik davranışlar ise, formal düzeyde olmasa da informal olarak alınan kararları etkilemektedir. Bu nedenle, örgütlerde güç ve politika, örgütün amaçlarına ulaşması için üzerinde durulması gereken bir konu olarak karşımıza çıkmaktadır. Bu çalışmanın amacı örgütsel güç ve politika kavramlarını Pfeffer’ın tipolojisi çerçevesinde ele almaktır. Bu bağlamda, öncelikle güç ve örgütsel güç kavramlarının Pfefffer’ın perspektifinden tanımları yapılmıştır. Ardından, gücün nereden geldiğinin daha iyi anlaşılması için herhangi bir örgütte gücün ne zaman ortaya çıktığı irdelenmiş ve gücün kaynakları ele alınmıştır. Daha sonra, örgütte gerek astlar gerekse üstler tarafından kullanılan güç taktiklerinin üzerinde durulmuş ve gücün kontrolden çıkmayıp etkili olması için gerekli olan güç yönetimi etraflıca anlatılmıştır. Güç ve örgütsel güç ele alındıktan sonra, gücün ne zaman politikaya dönüştüğü ortaya koyularak politika ve örgütsel politika kavramları açıklanmıştır. Ardından, örgütlerde işe koşulan politik taktikler üzerinde durulmuştur. Son olarak, politik davranışların örgüte zarar vermemesi için politik davranışlarla mücadele etmenin yolları anlatılmıştır. Çalışmada, Pfeffer’ın örgütlerde güç ve politika tipolojisine ilişkin bilgiler birincil ve ikincil kaynaklara dayalı alan yazın taraması yöntemiyle toplanmıştır.

Referanslar

Aldrich, H. E., & Pfeffer, J. (1976). Environments of organizations. Annual Review of Sociology, 2(1), 79-105.

Altınkurt, Y., Yılmaz, K., Erol, E. & Salalı, E. T. (2014). Okul müdürlerinin kullandığı güç kaynakları ile öğretmenlerin örgütsel sinizm algıları arasındaki ilişki. Journal of Teacher Education and Educators, 3(1), 25-52.

Altınkurt, Y. & Yılmaz, K. (2013). Okullarda Örgütsel Güç Ölçeği'nin geliştirilmesi: Geçerlik ve güvenirlik çalışması. International Journal of Educational Research, 4(4), 1-17.

Aydın, Ş. ve Coşkun, R. (2007). Örgütsel güce ilişkin eleştirel bir çözümleme. Akademik İncelemeler Dergisi, 2(2), 97-128.

Bakan, İ. & Büyükbeşe, T. (2010). Liderlik türler ve güç kaynaklarına ilişkin mevcut-gelecek durum karşılaştırması. Karamanoğlu Mehmetbey Üniversitesi Sosyal ve Ekonomik Araştırmalar Dergisi, 2010(2), 73-84.

Bayrak, S. (2001). Yönetimde bir ihmal konusu olarak güç ve güç yönetimi-II. Süleyman Demirel Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi Dergisi, 6(1), 23-42.

Camm, T. W. (2013). Power and politics in organizations. Mining Engineering. Paper 1.

Erdoğan, B. (1997). Örgütsel Güç ve Politika. Yönetim, 8(26), 21-31.

French, J. R., Raven, B. & Cartwright, D. (1959). The bases of social power. Classics of Organization Theory, 7.

Fulop, L., Linstead, S. & Frith, F. (1999). Power and politics in organizations. In Management (pp. 122-158). Macmillan Education UK.

Gordon, R. (2009). Power and legitimacy: From Weber to contemporary theory. The Sage handbook of power, 256-273.

Helvacı, M. A. & Kayalı, M. (2011). Okul müdürlerinin kullandıkları örgütsel güç kaynaklarının bazı değişkenler açısından incelenmesi (Uşak ili örneği). Mehmet Akif Ersoy Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 1(22), 255-279.

Koçel, T. (2010). İşletme yöneticiliği. (12. Baskı). İstanbul: Beta Yayınları.

Koşar, S. & Çalık, T. (2011). Okul yöneticilerinin yönetimde gücü kullanma stilleri ile örgüt kültürü arasındaki ilişki. Kuram ve Uygulamada Eğitim Yönetimi Dergisi, 17(4), 581-603.

Nelson, D.L. & Quick, J. C. (2011). Organizational behaviour: Science, the real world and you. (seventh edition) Mason: Cengage Learning.

Oade, A. (2009). Managing politics at work. New York: Macmillan.

O’Reilly, C. A., & Pfeffer, J. (2021). Organizational power and politics: The narcissist's advantage?. Personality and Individual Differences, 182, 111061.

Özaslan, G. (2006). Eğitim yöneticilerinin güç tipi tercihlerinin değerlendirilmesi. Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi. Selçuk Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Konya.

Özcan, K., Karatas, I. H., Çağlar, Ç. & Polat, M. (2014). Administrators' power usage styles and their impact on the organizational culture in colleges of education: A case study. Educational Sciences: Theory and Practice, 14(2), 560-569.

Özkalp, E. (2006). Örgütsel davranış. (3. Baskı). Eskişehir: Anadolu Üniversitesi Yayınları.

Pfeffer, J. (1992). Managing with power: Politics and influence in organizations. Harvard Business Press.

Pfeffer, J. (2010). Power: Why some people have it—And others don’t. NY: Harper Business.

Salancik, G. R., & Pfeffer, J. (1974). The bases and use of power in organizational decision making: The case of a university. Administrative Science Quarterly, 453-473.

Salancik, G. R., & Pfeffer, J. (1989). Who gets power and how they hold on to it: A strategic-contingency model of power. Readings in Managerial Psychology, 346-366.

Titrek, O. & Zafer, D. (2009). İlköğretim okulu yöneticilerinin kullandıkları örgütsel güç kaynaklarına ilişkin öğretmen görüşleri. Kuram ve Uygulamada Eğitim Yönetimi, 60(60), 657.

İndir

Yayınlanmış

31.12.2023

Nasıl Atıf Yapılır

SİNCER, S. (2023). ÖRGÜTLERDE GÜÇ VE POLİTİKA: PFEFFER’IN TİPOLOJİSİ ÜZERİNE BİR İNCELEME. Journal of Organizational Behavior Studies, 3(2), 138–154. Geliş tarihi gönderen https://obstudies.org/index.php/obs/article/view/27